Het gaat overal zitten

Donderdag heerlijk avondje Effenaar gehad. DI-RECT it was! Verjaardagscadeau van een lieve vriendin. Zij en ik zijn in elkaars leven gekomen via ons werk. Inmiddels werken we veelvuldig samen en zetten we onszelf als “1 + 1 = 3” op de kaart. Dat is gaaf en succesvol, maar we willen vooral niet vergeten dat we naast collega’s ook vreselijk veel lol kunnen hebben als vriendinnen.

Verschil

We schelen 26 dagen in leeftijd en zo’n 30 centimeter in lengte. De discussie donderdagavond ging vooral over het verschil in breedte. Continue herkenbaarheden over de mate van verandering van een vrouwenlichaam tussen de 45 en 50. Hoewel we aan één woord (of blik) genoeg hebben, gingen we tijdens de pauze tussen voorprogramma en DI-RECT zo ver dat we foto’s van onszelf in betere tijden opzochten en aan elkaar showden. Blijkbaar nodig om elkaar te overtuigen dat we er ooit als “Godinnen” hadden uitgezien.

“Ik heb best wat jongere vriendinnen die net 40 aan het worden zijn.”

“Ja, ik ook. Fijne leeftijd!”

“Hahahaaaaaa, klopt. Zij denken dat het verval zich vanaf dan gaat aandienen.”

“Nou! Dachten wij ook hè?”

“Pffff, ik vind ook echt dat de 40 een weg opent die nieuw is: buikje, kipfilets, dof haar en hier en daar een rimpel.”

“Soooo dan, echt wel. Inmiddels kijk ik er heel anders op terug. Jij?”

“Laatst nog heb ik zo’n jonge 40-er uit haar droom geholpen. Zij dacht namelijk dat het niet erger kon worden.”

“En toen zei jij waarschijnlijk dat ze juist nu nog moest genieten van haar fantastische lichaam, want dat het na de 45 helemaal niet meer te doen is?”

“Ja, hahahahahaaaaa (high-five).”

Toen ik terugkwam met twee verse biertjes, fluisterde ze me toe: “Het gaat gewoon overal zitten. Overál” Ik kwam niet meer bij. Waarom? Omdat die paar woorden precies uitleggen hoe zij en ik ons voelen. Over ons lichaam dan. Ik vind het niet goed hoor dat Doutzen Kroes de norm zou zijn. Ik probeer van de Rubens-buik te houden. Ik kijk met verbijstering naar TV-programma’s die Anorexia, Bolimia en Obesitas serieus aan de kaak stellen. Althans naar de thema’s. Verschrikkelijk.

Dus de uitspraak “Het gaat gewoon overal zitten, overál”, ga ik erin houden. Ons lichaam is niet maakbaar. Ik wil er niet de draak mee steken, ik wil het niet bagatelliseren. Wat ik wel zou willen, is dat we leren gelukkiger te zijn met de fases die zich aandienen. In onze lichamelijke verandering. Sinds donderdagavond doe ik een poging, serieus bedacht toen ik op het toilet zat na nog zo’n lachbui en het effect daarvan in mijn onderbroek zag.

Humor doet goed, humor geeft lucht en relativeert. Dankjewel lieve vriendin!

Loesje, wil je een nieuwe slogan maken: “Na je 45e gaat het overal zitten, overál, zelfs in je overall.”

Je las een verhaal van Marloes

Reageren mag altijd door mij een email te sturen en delen mag ook. Wat ook mag, is doorklikken naar het aanbod op de website:

Training & Coaching

Ontvang de nieuwste verhalen in je inbox

Ik beloof je dat ik zorgvuldig met je gegevens om zal gaan. Je kunt je op elk gewenst moment uitschrijven.