IKEA
Vrijdag kwam ik terug uit Wageningen en hoewel ik nog van alles te doen had, lonkte IKEA me de snelweg af. Geurkaarsjes kan ik altijd gebruiken en verder had ik zin om wat nieuwe ideeën op te doen. IKEA kan symbool staan voor veel stress. Is het niet omdat jij toevallig de allerdrukste middag ooit hebt uitgezocht, dan is het wel omdat ook jij altijd meerdere onderdeeltjes overhoudt als je weer eens een meubelstuk in elkaar hebt gezet. Die stop je dan in plastic zakjes en vervolgens weet je niet meer waar je die zakjes hebt gelaten op het moment dat er een belangrijke schroef zoek is. Althans ik.
Over geuren gesproken
Met mijn gele tas over de schouder paradeerde ik lekker tussen alle knus ingerichte woonruimtes en had ik bij binnenkomst mijn eerste 2 soorten geurkaarsjes al te pakken. Word ik plots aangesproken door een koppel. Zij vroeg me op de vrouw af of ik het was die zo lekker geurde. Ik liet haar toe tot vlakbij mijn hals zodat ze me kon opsnuiven. Ze werd helemaal blij. Hij trouwens ook. Bijna dacht ik dat zij of hij mij ging belonen met een zoen. Mijn Gucci’s Rush deed het goed en hij heeft me beloofd dat hij mijn geurtje voor haar gaat kopen. Het deed me goed dat wildvreemden deze waardering uitten. Dat mag ik wel.
Smile
Met een smile schreed ik verder totdat mijn gele tas begon te knellen door alle geuren in alle kleuren kaarsjes. De rest van mijn aankopen heb ik beperkt gehouden tot fleece dekens en wekpotten. Was ik helemaal niet naar op zoek, maar ach wel zo gezellig. Na onze succesvolle garage sale van afgelopen zondag, verwelkom ik de herfst graag met nieuwe snuisterijen om de woonkamer op te leuken. Kom ik aan bij de afdeling varia. Zie ik de volgende teksten staan op een magneetbord.
Kalmaandag, Dansdag, Wonderdag, Wijdag, Schaterdag, Zindag
Misschien zijn dit alom bekende termen, voor mij waren ze nieuw. Dat heb ik wel vaker hoor dat ik na een hele tijd iets ontdek dat alweer een hele tijd oud is. Enfin, wat mij nu telkens bezighoudt is de vraag waarom Woensdag geen leuke tegenhanger heeft. Schoendag, Doendag, Meloendag. Weet jij waarom Woensdag er niet bij staat op dat magneetbord bij IKEA? Ik vind Zoensdag wel een mooie, want ik houd van zoenen. Begrijp me niet verkeerd: niet altijd en zeker niet met iedereen. Belangrijker vind ik het om “zoenen” te plaatsen in het grotere verband van aanrakingen in het algemeen .
Tactiel
Ik heb pogingen ondernomen om de “hallo-hoe-is-het-met-je-zoen” in Nederland te introduceren. In veel andere landen is het heel normaal om elkaar met 1 zoen op de wang te begroeten. Zelfs als je elkaar 2 keer op een dag tegenkomt, krijgt je wang weer die ene kus. Waarschijnlijk vinden wij dat in NL vaak te klef of niet nodig. Overdreven, plakkerig, niet hygiënisch of misschien onwennig. Gisteren was het wereld Alzheimer dag en werd wederom duidelijk dat tactiele handelingen (tastbaar, voelbaar, aanrakingen, lijfelijk) heel belangrijk zijn voor mensen met Alzheimer. Evenals muziek is lijfelijkheid 1 van de delen in de hersenen die door deze ziekte meestal als laatste aangetast worden, waardoor mensen in een vergevorderd stadium van Alzheimer nog wel degelijk reageren op tactiele prikkels die ze “aan den lijve” kunnen voelen.
Mijn voorstel: niet wachten met tactiel zijn tot die laatste fase, gewoon vandaag beginnen.
Tot zoens! www.loeslivelearn.nl