Verdieping
Een opdrachtgever die me vraagt om met zijn medewerkers een verdiepingsslag te maken: verbinding voelen tussen persoonlijke- en professionele missie. Zodat je bewust bezig bent met waarom je iedere dag je bed uitkomt om naar je werkgever te gaan en het werk te doen wat je doet. Die vraag levert mooie processen op waarbij mensen vruchtbaar met elkaar in gesprek gaan. Soms best een opgave om je 3 belangrijkste drijfveren op te noemen (geld is geen drijfveer). Het gaat hier om de Why, How en What van the Golden Circle, waarbij de waarom-vraag verreweg de meeste denkrimpels oplevert. Niet altijd hoor. Gelukkig ook regelmatig gepassioneerde werknemers die in 1 minuut prachtig verwoorden waarom ze ooit de keuze hebben gemaakt om dit of dat werk te willen doen.
Ontluikende lente en kleurrijke herfst
Veel jongeren weten nog helemaal niet waar ze gelukkig van worden, laat staan waar ze in de toekomst qua werk gelukkig van gaan worden. Veel professionals die in de herfst van hun carrière verkeren, willen graag op een plezierige manier hun laatste werkjaren uitvoeren. Niet meer en niet minder.
Dilemma
Het dilemma dat ik dan wel eens voel, is waarom we zo nodig de passie voor ons werk moeten voelen, of waarom de baas zo graag wil dat het personeel dezelfde drijfveren heeft als de kernwaarden van het bedrijf? Het liefst ook nog met bijbehorend gedrag? Ik snap het antwoord heus wel en het is absoluut iets van deze tijd en een betekenisvol en logisch antwoord op dat wat was. Maar wat als iemand “gewoon” in dit of dat werk gerold is, omdat het zo liep? En wat als iemand zegt dat hij/zij werkt om geld te verdienen. Gezin onderhouden en leuke dingen kunnen doen. Mag dat dan niet meer? Ja, wat mij betreft mag dat zeker. Toch kom ik er zelf de laatste tijd weer achter wat het mij brengt om vanuit “contact met mijn diepere verlangen” te werken.
Groeistuipen leiden tot souplesse
Als ik een voorbeeld zoals bovenstaand dilemma te veel de boventoon laat voeren, kom ik vast te zitten en ben ik vooral heel veel aan het denken. Dan zet ik mezelf klem in mijn gedachten en drijf ik weg van mijn “diepere verlangen”. De laatste tijd heb ik wat hulplijnen ingeschakeld: onderhoud aan mezelf zeg maar. “Je hoeft namelijk niet ziek te zijn om beter te worden”. Persoonlijke groei is altijd fijn! Een oud-collega helpt me om door het fotoboek van mijn leven te gaan en opnieuw contact te maken met mijn natuurlijke talenten en drijfveren/verlangens. Een externe coach laat me weer voelen hoe het is om groeistuipen te mogen hebben. Ze laat me doorleven wat het is om emoties als pijn, verdriet, woede, verlies, frustratie en machteloosheid niet als tegenstanders te zien, maar te omarmen als helpers.
Wat denk je dat er gebeurt?
Nieuwe dynamieken, telefoontjes, mails en gesprekken, nieuwe opdrachtgevers, uitdagingen en aanvragen. Als je wenst en ervoor openstaat, komt het naar je toe.
Loes Live & Learn gelooft in groei. Groeien doet soms pijn en daarna doet het heel fijn!